Borneo- Maleisie

24 januari 2010 - Kota Kinabalu, Maleisië

Hi all!

We zijn thuis! 20 januari zijn we weer geland en wat is het k-k-k-k-koud! Iets meer dan een week geleden zwommen we nog tussen de tropische vissen en nu we dit aan het schrijven zijn ligt er een dik pak sneeuw buiten. We zijn nu gelukkig wel van de jetlag af. Het gewone leven  gaat weer beginnen voor ons. Het is wel weer wennen, maar ook wel weer lekker om in ons gezellige huisje te zijn en onze vrienden en familie weer te zien.

Het laatste land dat we hebben bezocht is Borneo. Het op twee na grootste eiland ter wereld. Dit op Groenland en Nieuw- Guinea na. Het eiland maakt deel uit van drie landen Maleisië, Indonesië en Brunei. Wij zijn alleen in het Maleisische gedeelte geweest. Als we dachten aan Borneo dachten we aan een onderontwikkeld land. Het Maleisische deel van Borneo is echter heel ontwikkeld. Omdat het vroeger een kolonie was van Groot Brittannië spreken veel mensen Engels.

We zijn gestart in Kuching. Een stad die voor 75% uit winkelcentra lijkt te bestaan. De hele stad was in voorbereiding voor de kerstdagen. Het is leuk om te zien dat er aan de andere kant van de wereld ook veel aan kerst gedaan wordt. Het lijkt heel veel op de wijze waarop wij ons voorbereiden in Nederland. Mensen gaan shoppen, winkels en huizen zijn verkleed en je hoort verschrikkelijke muziek. Alleen is het 30 graden en loopt iedereen in zijn t-shirt.

In Kuching hebben we contact gezocht met een Nigiriaanse couchsurfer. We hebben niet bij hem geslapen, maar alleen afgesproken in de bar waar hij elke dag werkt als DJ. Het was weer een verassende ontmoeting en heel leuk. Wat bleek, er wonen een paar honderd Nigerianen in Kuching om daar hun studie te volgen. In deze bar kwamen er een hoop samen en werd hier ook wat Afrikaanse muziek gedraaid. Aparte 1e ontmoeting voor ons met Maleisie.  We hebben erg gelachen met de jongens, ze waren nogal prettig gestoord.  Behoorlijk tipsie eindigden we die nacht bij de KFC en werden we “netjes” door de jongens  met de auto thuis gebracht.

We hebben lekker gebruik gemaakt van het stadsleven. Zijn naar de shoppingmall geweest en hebben de dag voor kerst de bios bezocht voor de film Sherlock Holmes. In de stad hadden we een favo locaal tentje waar we elke dag roti aten. We konden er geen genoeg van krijgen en zijn er op Borneo verslaafd aan geraakt. Je hebt dan een goed gevulde maag voor nog geen 2 euro.

Kerst hebben we gevierd in de jungle van Bako National Park. We hebben hier fantastische wandelingen gemaakt. Ook werden we herenigd met onze familie. Dus toch nog wat familie met de kerstdagen opgezocht. In het park hebben ze grote groep Proboscis apen. Zij worden door de lokale bevolking Hollanders genoemd. Dit vanwege de hele grote neus van de mannetjes. Of misschien vanwege de grote rode penis, maar dat denk ik niet….. Aziaten vinden dat blanken een grote neus hebben en de eerste blanken die op Borneo kwamen waren de Nederlanders. Vandaar. In het park werd er niets aan kerst gedaan. Dus hebben we zelf maar wat kerstversiering opgehangen en een flesje wijn opengetrokken. Dit flesje koste 10 euro, de goedkoopste die we konden krijgen.

Ook  “oud en nieuw” hebben we weer in het tropisch regenwoud gevierd. Dit was in Mulu National Park. Het park is onder andere bekend om zijn enorme grotten en deze waren echt prachtig! Tot voor kort had Mulu de grootste en langste grot van de wereld. Maar een paar maanden geleden is er in Vietnam eentje ontdekt en die nog groter is, tot frustratie van de medewerkers van Mulu. Op oudjaarsdag hebben we in Mulu de lange zware Pinnical trail gedaan. Vanaf het basiskamp is het 2,4 kilometer steil omhoog en dus ook weer 2,4 killometer steil omlaag. Het was heel erg gaaf om jezelf als een apie om hoog te werken. Naar beneden was wat minder voor Paul, omdat het spekglad was. De tocht was zo slopend dat we ’s avonds al om 9 uur in bed lagen. Voor twaalfen zijn we nog even wakker gemaakt om het vuurwerk te horen. 8 gigantische knallen die door de hele jungle heen galmden. Daarna zijn de mannen van het kamp nog even wezen skinnydippen en daarna mochten we weer naar bed. Dus op nieuwjaarsdag werden we om 7 uur wakker. Nuchter. Heel vreemd. 

Op 3 januari vlogen we vanaf Mulu National Park naar Kota Kinabalu. Met de bus zijn we naar onze volgende stop gereisd; Uncle Tans Wildlife Camp. Het kamp van Uncle Tan ligt aan de Sungai Kinabatangan rivier. De Kinabatangan staat erom bekend dat je vanaf het water makkelijk wildlife kunt spotten. Dieren die je kunt zien zijn ondere andere Orang Utan, Proboscis apen, Makaken, olifanten, krokodillen, varanen, pythons, luipaarden en heel veel  verschillende vogelsoorten. Voor wildlife liefhebbers is dit dus echt een unieke locatie, zoveel prachtige dieren bij elkaar. De verklaring voor dit fenomeen is echter heel triest. Door de intensieve houtkap is er weinig jungle meer over. De dieren worden dus gedwongen om naar de rivier te trekken.  

Het kamp is heel basic. Je slaapt met zes mensen in semi-open hutten en de douches bestonden uit mandys rivierwater. Het toilet was ongeveer 150 meter lopen. Er was ook een voetbalveld en Jacqueline en ik hebben een aantal potjes met de jongens gespeeld. Dat was best aanpoten want het was verschrikkelijk heet en benauwd. 

Het waren drie hele leuke dagen waarin we heel veel dieren hebben gezien. We zijn nog een middag wezen vissen. Iets wat we alle twee al minimaal 10 jaar niet meer hadden gedaan. Af en toe zaten we met onze handen in het water terwijl we wisten dat er krokodillen zwommen.  Het gaafst was toch wel onze speurtocht naar een olifant. Het was al behoorlijk donker toen we op onze blote voeten in het moerasland op zoek gingen naar een olifant. Kort nadat wij de olifant gezien hadden zag hij ons ook! En kwam hij achter ons aan. Alle instructies die wij van tevoren van onze gidsen hadden gehad (stil zijn, bij elkaar blijven, niet rennen) werden overboord gegooid en het enige dat wij te horen kregen was; “RUN”. Dus daar gingen we op onze blote voeten door moerasland in het donker. Adrenaline gierde door onze lichamen. Gelukkig vond de olifant het snel al prima en konden we weer rustig ademhalen. 

Na een paar benauwde dagen in de jungle werd het weer tijd om af te koelen aan de zee. Dit deden we in een backpackersresort voor de kust van Semporna. Het was volledig gebouwd op stelten en was omringd door koraal waar je lekker kon snorkelen en duiken. Hier hebben we een duikcursus gedaan. Bij terugkomst op het resort waren er nieuwe mensen aangekomen. Op een gegeven moment groette ik een koppel zonder echt op te letten en hoorde ik:”he, volgens mij kennen wij elkaar!?”. Het was Femke, een oud-klasgenootje van het Da Vinci College. Met haar en haar vriend Micheal hebben we een aantal hele leuke dagen gehad in Semporna en later nog in Kota Kinabalu. Het was een super gave ervaring om te duiken. Het is zo bijzonder daar beneden. 1 duik was onder een oud boorplatvorm, het voelde als een James Bond film. Alleen de haaien ontbraken, helaas.

 

De laatste dagen voor de terug vlucht naar Bangkok hebben we het meeste in de shoppingmalls rond gehangen. De planning was om nog de Mount Kinabalu (4095 m) te beklimmen, maar door een klein griepje hebben we het niet gedaan. Jammer, we hadden graag onze lange reis daarmee willen afsluiten.  Maar uiteindelijk was het toch slecht weer en was de kans groot geweest dat het toch niet door had kunnen gaan. Het regende elke dag pijpenstelen.  

Borneo was prachtig, wel zonde om de oneindige palm oil plantages te zien die in de plaats zijn gekomen van het tropisch regenwoud. Ze lijken wel niet op te houden. Gelukkig is er nog wel mooi tropisch regenwoud, maar vooral in de nationale parken. De Maleisische bevolking is erg relaxed en behulpzaam. Het is mooi om te zien dat alle culturen en geloven er in vrede naast elkaar leven.

Dit was dan ons laatste bericht. We zullen nu weer met ons normale "saaie" ;-) leventje beginnen. Het is erg wennen, maar dit vooral vanwege de temperatuur. Iedereen bedankt voor de leuke reacties en het was leuk om te horen dat jullie er van genoten. Naast de foto's hebben we ook een paar video's toegevoegd, zie de tab Video.

Doei doei en xxx!

 

Foto’s

7 Reacties

  1. Ingrid:
    25 januari 2010
    Nou nogmaals "welcome back" de polder én de sneeuw weer in. Ontzettend leuk om jullie (voorlopig...?) laatste reisverslag te lezen. Jullie hebben wel een waanzinnige tijd gehad. Ik vrees dat het echte wennen nog wel even zal duren maar de ervaring die blijft gewoon lekker voor altijd. Bye, Dick & Ing XXX
  2. MAMA:
    25 januari 2010
    Hallo Paul en Jacqueline,

    Ik ben ontzettend blij dat jullie weer thuis zijn. 4,5 maand, ik vond het erg lang duren.
    Jullie prachtige verhalen waar we steeds weer naar uitkeken zullen we zeker missen.
    Ook wij hebben nieuwe ervaringen opgedaan door jullie reis.
    nl. Skypen, dat was ontzettend leuk.
    Ik hoop dat jullie weer snel gewend zijn hier en nog lang nagenieten van alle mooie herinneringen die jullie hebben.
    liefs mama
  3. MAMA:
    25 januari 2010
    ps; leuke foto's en video's.

    Mama
  4. Tonia:
    25 januari 2010
    Welkom terug in ons koude kikkerlandje. Ik zal het gaan missen jullie prachtige reis verhalen. Ook van de laatste heb ik weer erg genoten. Nu nog even aan de sneeuw wennen en het tempera-
    tuurverschil maar dan hebben jullie in 4.5 maand wel alles gehad.
    Deze unieke ervaring kan niemand jullie afnemen en ga heerlijk nagenieten.Heel veel dank voor alle verhalen.
    Liefs Tonia ook van Cor.
  5. jannie v altena:
    25 januari 2010
    Hallo paul en jacqueline welkom terug wat heb ik genoten
    van jullie reisverslag het was iedere keer weer genieten
    wat hebben jullie wat gezien en beleeft. nu nog even wennen
    aan de sneeuw maar dat gaat jullie wel lukken.
    groetjes van jannie en lambert van altena
  6. Jeanine:
    25 januari 2010
    Hoi hoi, We hebben dan wel niet zoveel laten horen maar vonden het erg leuk om mee te reizen met jullie. Compliment voor de pakkende schrijfstijl! Welkom terug en wellicht tot gauw,
    Liefs Jeanine en Rogier
  7. emmanuel:
    28 januari 2010
    am gonna leave you guys a not here and also testimonial on CS...am happy you both enjoyed your trip.i look forward to amstadam dis year if i get enough money. but i miss you guys, and you both are wonderfull. oh yea, just incase i make it to ur place, paul, u r in charge of beer and party! jacq, u knw wat do do.;)....lols