De rest van Laos

Na de Gibbon Experience zijn wij doorgereisd naar Luang Namtha. Daar vanuit hebben we een trekking gedaan van een dag. We hebben overnacht in een dorpje van de Kamu-stam. Hier was geen electriciteit en geen stromend water, maar het eten was heerlijk! De volgende dag zijn we met de kayak weer teruggevaren naar de bewoonde wereld. We hadden een leuke groep die naast ons bestond uit twee engelse jongens (waarvan we er eentje hadden leren kennen bij de Gibbon Experience.) en een schotse jongen. Daarnaast was er een Engelse vrouw die maar foto's bleef maken. Dit was echt bizar. (Hier kon de hele familie De Vries bij elkaar nog niet tegenop.)De volgende dag zijn we naar een festival geweest in Luang Namtha. Laos vierde het einde van het regenseizoen. In het hele land worden er bootraces georganiseerd en is er een groot feest wat veel weg heeft van de Noord-hollandse kermissen. Er zijn spelletjes voor de kinderen, veel en vet eten, heel heel veel drank en hele slechte muziek. We hebben nog lekker gedanst met de locals. Jacqueline viel erg in de smaak bij een jongen die haar maar bleef achtervolgen en met zijn hoofd tegen haar aanstootte. Rare versiertruc en uiteraard heeft hij ook niet gewerkt. We hebben ook nog een offer aan de rivier gebracht. Een plastic bootje met een kaarsje daarop. Nu hebben we het komende jaar zeker geluk. Wel grappig dat je je offer (en dus je geluk) voor 5000 kip (40 cent) naast de rivier kan kopen. Maakt het wel zo makkelijk voor deze luie westerlingen.

Na Luang Namtha naar Mong Ngoi. In twee etappes,  want ik had de dunne. De busreis was interessant. Vraag: ‘ Hoeveel mensen passen er in een 20-persoonsbus?  Juist, 28! De eerste etappe hebben we dus heel erg krap gezeten. De tweede etappe was nog interessanter. We reden in een mini-van waar maar echt 12 mensen in pasten. De buschaffeur was helaas of veel te laat voor een afspraak of suicidaal. Hij reed als een gek, haalde in in bochten en gaf juist extra gas als we door een dorpje kwamen. Mong Ngoi is alleen per boot te bereiken (we hebben dus niet alles per bus gedaan...). Het is een heel klein dorpje met alleen electriciteit tussen half 7 en 10 uur ‘s avonds. De atmosfeer is erg relaxed en de omgeving prachtig. Daarom bestaat het dorp nu voor 50% uit Guesthouses. We zijn een keer van Guesthouse gewisseld omdat het koppel in de bamboehut naast ons wel erg luidruchtig de liefde bedreef om 3 uur ‘s nachts. Niet echt bevordelijk voor de nachtrust. Hier hebben we heerlijk gewandeld, gezwommen in de lokale grotten en zijn we op tubes (binnenbanden van een vrachtauto) de rivier afgedreven.  

Van Long Ngoi zijn we met de longboat naar Luang Prabang getrokken. We hadden de luxe bootuitvoering,  deze had kussentjes en een rugleuning. Geen overbodige luxe voor een tocht van 7 uur. De omgeving was schitterend en het was de houten kont meer dan waard. Luang Prabang is duidelijk een welvarende stad en de faciliteiten zijn dan ook direct veel beter en daardoor stijgen de prijzen ook. Waar wij in Long Ngoi een kamer boekten voor 30.000 kip (2,40 euro) per nacht, betaalden we nu in een keer 100.000 kip (8 euro) voor dezelfde kamer. En ja, jullie hebben allemaal gelijk; dat stelt nog niks voor. We hebben fietsen gehuurd een lekker de stad verkent. Ook zijn we een keer heel uitgebreid en luxe uit eten geweest in een frans restaurant. Een welkome afwisseling na al het lokale eten. Hoogtepuntje waren de prachtige watervallen waar je ook heerlijk kon zwemmen.

Daarna zijn we per bus naar Vientiane gereden, de hoofdstad van Laos. We hadden de VIP-bus geboekt wat inhield dat we airco hadden er een toilet aan boord was en er maar een beperkt aantal mensen mee mocht. De busrit zou 8 uur duren, maar het werden er uiteindelijk 9,5. Het eerste deel van de rit ging over kleine bergweggetjes die ervoor zorgden dat een groot deel van de passagiers wagenziek werd.  Waaronder ik (Paul), terwijl ik daar toch echt nooit last van heb. Na de lunch werd de weg gelukkig beter. Het was lekker dat we een toilet aan boord hadden, alleen was het jammer dat de buschauffeur hem de hele tijd op slot heeft gehouden. Dit is in principe niet zo erg als je af en toe een plaspauze inlast. Maar dat vond de beste man kennelijk zonde van zijn tijd, waardoor we allemaal moesten knijpen. We waren zelfs blij dat de bus op een gegeven moment echt stuk ging en we bij een benzinestation moesten stoppen. Wat een opluchting.

‘ s Avonds in Vientiane aangekomen en daar zijn we nu nog steeds. Gisteren zijn we naar het Boeddha-park geweest net buiten de stad. Dit was wel leuk, maar zeker geen hoogtepuntje. De afgelopen twee avonden zijn we opgetrokken met de locals en zijn we wezen bowlen en poolen. Erg leuk. Ik heb gisteravond zelfs nog een lift gehad van een ladyboy, achterop de scooter. Vanmiddag zijn we lekker naar een Spa geweest en hebben genoten van een uitgebreide massage en een sauna. Heerlijk! Maandag vliegen we naar Hanoi en gaan we beginnen aan de volgende etappe van onze reis. Daar houden we jullie uiteraard van op de hoogte.

Tot schrijfs!